DGPA

  
 

DGPA เหมาะสำหรับใครบ้าง

เด็กช่วงปฐมวัย (อายุ 1 - 4 ปี)

       เด็กช่วงปฐมวัยสมองจะมีการเติบโตอย่างเต็มที่ เด็กในวัยนี้จะมีการเชื่อมโยงและสะสมข้อมูลต่างๆ ลงในสมอง ดังนั้นประโยชน์ของการวิเคราะห์เส้นลายผิวด้วยระบบ DGPA จะช่วยให้ผู้ปกครองตัดสินใจได้ถูกต้องเกี่ยวกับวิธีการในเลี้ยงดูและการให้การศึกษาที่ถูกต้องเหมาะสมกับเด็ก เป็นการเตรียมความพร้อม และส่งเสริมการเรียนรู้เพื่อพัฒนาศักยภาพของเด็กในขั้นต่อไป
 

เด็กเล็ก (อายุ 4 – 12 ปี)

       สมองจะเริ่มลดเส้นใยสมองส่วนที่ไม่ได้รับความสนใจลง ประโยชน์ของการวิเคราะห์ DGPA ในช่วงอายุนี้ จะช่วยให้ผู้ปกครองเข้าใจและออกแบบการเรียนรู้ที่ดึงดูดให้เด็กเกิดความสนใจ เพื่อให้เด็กสามารถดูดซับองค์ความรู้และทักษะต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งจะเป็นประโยชน์เมื่อเด็กเติบโตขึ้น การค้นพบสไตล์การเรียนรู้และพื้นที่ของสติปัญญาในช่วงอายุนี้ จะช่วยให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับการให้การศึกษาและกิจกรรมที่เด็กควรจะได้รับมากกว่าในช่วงอายุอื่นๆ
 

วัยรุ่นและวัยผู้ใหญ่แรกเริ่ม (อายุ 12 – 25 ปี)

       ในอายุช่วงวัยรุ่นจะเป็นช่วงที่สมองจะลดเส้นใยสมองส่วนที่ไม่ได้รับการใช้งานลง ดังนั้นจึงเป็นระยะที่สมองเริ่มจะสร้างความเชี่ยวชาญและสร้างอัตลักษณ์ส่วนบุคคลขึ้นมา ประโยชน์ของการวิเคราะห์ DGPA ในช่วงนี้จะช่วยให้ทราบว่า หากต้องการจะยกระดับการเรียนรู้ให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น บุคคลนั้นควรได้รับการส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยแนวทางและบทเรียนแบบใด

วัยผู้ใหญ่ (อายุ 25 ปีขึ้นไป)

       ช่วงวัยผู้ใหญ่เป็นช่วงที่สมองมีการเจริญเติบโตน้อยมากหรือเรียกได้ว่าเป็นระยะที่หยุดการเจริญเติบโต ดังนั้นจะเป็นช่วงที่ศักยภาพทางสมองที่ไม่ได้รับการใช้งานอย่างถูกต้องจะถูกลดระดับลง ประโยชน์ของการวิเคราะห์ DGPA ในช่วงระดับอายุนี้ จะช่วยเปิดเผยให้ทราบเกี่ยวกับจุดแข็ง ความถนัด หรือความสามารถพิเศษ ซึ่งจะช่วยแนะแนวทางในการพัฒนาทักษะและเส้นทางอาชีพที่มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น นอกจากนี้การเข้าใจตนเองอย่างลึกซึ้งมากขึ้น จะช่วยให้สื่อสารกับผู้คนรอบข้างได้ดียิ่งขึ้น สำหรับนายจ้างหรือสถานประกอบการจะช่วยให้สามารถคัดกรองคนเข้าทำงานได้ดียิ่งขึ้น รวมถึงจะทำให้เข้าใจถึงความสามารถของบุคลากรที่ควรส่งเสริมและพัฒนาเพื่อยกระดับประสิทธิภาพโดยรวมขององค์กร

สิ่งที่ทำให้ระบบการวิเคราะห์
ด้วยนวัตกรรม DGPA มีประสิทธิผล

       เนื่องจากเด็กทุกๆ คนจะมีพรสวรรค์ ความถนัด ความสนใจ และความสามารถในการเรียนรู้ที่มีลักษณะเฉพาะตัวและแตกต่างกันออกไป ดังนั้นการทดสอบด้วยระบบ DGPA จะเป็นการใช้วิธีการพิสูจน์ที่เป็นวิทยาศาสตร์ มีความถูกต้องสูงกว่า 90% การวิเคราะห์ลายนิ้วมือด้วยระบบ DGPA ช่วยให้ค้นพบศักยภาพต้นกำเนิด จะทำให้เข้าใจบุคลิกลักษณะของบุคคล ที่เป็นปัจจัยกำหนดให้บุคคลมีการแสดงออกทางบุคลิกภาพแตกต่างกัน สไตล์การเรียนรู้ตามความถนัดของบุคคล ซึ่งเป็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ตามธรรมชาติของบุคคล รูปแบบหรือวิธีการเรียนรู้ขั้นพื้นฐานอย่างน้อย 3 สไตล์ถูกระบุอยู่ในผล DGPA ได้แก่ การเรียนรู้จากการมอง (A VISUAL LEARNER) การเรียนรู้จากการฟัง (AN AUDITORY LEARNER) และการเรียนรู้จากการทำ (A KINESTHETIC LEARNER)

● เด็กที่มีรูปแบบการเรียนรู้ในแบบการมอง จะชอบที่จะเรียนโดยผ่านรูปภาพกราฟฟิค หรืออุปกรณ์ช่วยสอนที่เป็นรูปภาพ การอ่าน และการสำรวจ

● เด็กที่มีรูปแบบในการเรียนรู้ในแบบการฟัง จะเรียนรู้ได้ดีที่สุดผ่านการฟัง การพูดและการซักถาม

● เด็กที่มีรูปแบบการเรียนรู้ในแบบการทำ จะเรียนรู้การเรียนรู้ผ่านการสัมผัสและเคลื่อนไหวของร่างกาย และจะเรียนรู้ได้ดีที่สุดผ่านการลงมือปฏิบัติจริงตามกิจกรรมต่างๆ

       อัจฉริยภาพ 8 ด้าน ทฤษฎีพหุปัญญาหรือพหุปัญญา 8 ประการ (THEORY OF MULTIPLE INTELLIGENCES) ถูกคิดค้นขึ้นในปี คศ. 1983 โดยนักจิตวิทยาจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด (HARVARD UNIVERSITY) ศาสตราจารย์ ดร.โฮวาร์ด การ์ดเนอร์ (DR. HOWARD GARDNER) ทฤษฎีนี้ชี้ชัดให้เห็นถึงความฉลาด และแจกแจงวิธีวัดความฉลาดว่าเป็นวิทยาศาสตร์อย่างแท้จริง ทฤษฎีของ ดร.โฮวาร์ด อธิบายว่า ความฉลาด หรือสติปัญญาของมนุษย์ ที่เราเรียกว่า “ไอคิว” (IQ - INTELLIGENCE QUOTIENT) นั้นไม่เพียงพอที่จะชี้นำไปสู่การแสดงความสามารถของมนุษย์ มนุษย์ทุกคนมีความสามารถในด้านต่างๆที่แฝงอยู่ภายใน ซึ่งแต่ละบุคคลล้วนมีความสามารถทั้ง 8 ด้านอยู่ในตัว และเชาวน์ปัญญาแต่ละด้านเป็นสิ่งที่ทุกคนสามารถพัฒนาได้

อัจฉริยภาพทั้ง 8 ประการ ประกอบด้วย

1. ความสามารถด้านมนุษยสัมพันธ์และการปฏิสัมพันธ์ต่อผู้อื่น (INTERPERSONAL INTELLIGENCE)

2. ความสามารถด้านการเข้าใจตนเองและปฏิสัมพันธ์ต่อตนเอง (INTRAPERSONAL INTELLIGENCE)

3. ความสามารถด้านตรรกะและคณิตศาสตร์ (LOGICAL-MATHEMATICAL INTELLIGENCE)

4. ความสามารถด้านมิติสัมพันธ์และจินตภาพ (VISUAL-SPATIAL INTELLIGENCE)

5. ความสามารถด้านร่างกายและการเคลื่อนไหว (BODILY-KINESTHETIC INTELLIGENCE)

6. ความสามารถด้านานถ้อยคำและภาษา (LINGUISTIC INTELLIGENCE)

7. ความสามารถด้านการเข้าใจธรรมชาติ (NATURALIST INTELLIGENCE)

8. ความสามารถด้านด้านดนตรี (MUSICAL INTELLIGENCE)